Sunday, June 14, 2009

KOSONG

Hati kosong
Jiwa kosong
Inginku meminta tolong
Untuk mengisi jiwa yang kosong

Tolong! Tolong! Tolong!
Tiada guna aku melolong
Tiada siapa pun di lorong
Lorong kosong
Jalan Kosong
Mengapa aku saja yang melopong
Di lorong kosong yang serong
Aku mencari-cari kau di mana
Hairan, mengapa kau ada ketika suka
Hilang ketika duka
Di mana janji kau dulu, susah senang kita bersama
Huh, itulah lumrah dunia
Senyap seketika…
Tercari-cari gerangan manusia
Bersama harapan penuh di dada
Memang tiada sesiapa
Lorong kosong gelap gelita
Sunyi tanpa suara
Jadi untuk apa aku meminta
Meminta pun tiada guna
Tinggallah aku sebatang kara
Akulah manusia paling hiba di dunia...

0 comments:

Post a Comment

 

TeRbInTang. Design By: SkinCorner